ครูใหญ่

นายวิเชียร ไชยบัง

เดือนมีนาคม 2554

ในความขัดแย้งต่างฝ่ายก็คิกว่าได้ทำในสิ่งที่ถูกและศรัทธาในสิ่งที่ตนทำ 
แต่เมื่อเวลาผ่านไปและความขัดแย้งสลายไป 
ต่างฝ่ายจะได้คิดและรู้ว่าตัวเองก็มีส่วนผิด
แล้วความเสียหายที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น จะเป็นอนุสาวรีย์คอยทิ่มตำใจ ให้ละอาย


ในความขัดแย้งต่างฝ่ายก็คิดว่าได้ทำให้สิ่งที่ถูก และ ศรัทธาในสิ่งที่ทำ
อำนาจไม่จีรัง ไม่ว่าอำนาจจะโยงอยู่ในความสัมพันธ์ใด ก็จะแปรเปลี่ยนไปมา ความสัมพันธ์ที่ดีแท้จริงคือการผลัดเปลี่ยนการใช้อำนาจให้สมดุล

ในความฝัน เราแสดงออกถึงความเป็นเราได้จริงๆ

สมการการไหลของน้ำ ท้าทายสำหรับนักคณิตศาสตร์ ไม่น้อยไปกว่าคำถามของนักปรัชญาท่ีว่าชีวิตคืออะไร
 

โวลเดอมอร์เป็นบุคคลที่ผู้คนจำนวนมากในโลกเวทมนตร์หวาดกลัว ถึงขนาดที่ว่าคนจำนวนมากไม่กล้าที่ จะเอ่ยชื่อของเขาโดยตรง แต่เลี่ยงไปใช้คำเรียกว่า "คนที่คุณก็รู้ว่าใคร" หรือ "คนที่ไม่ควรเอ่ยนาม" แทน ความแยบยลขอผู้เขียน เตือนสติให้เราไม่ควรนึกถึงด้านลบ หรือ แม้แต่เอ่ยถึงด้านลบ เพราะเมื่อนั้นเราจะถูกด้านมืดเข้าครอบงำ


ไปเยี่ยว ให้นึกอัศจรรย์ใจ ร่างกายของเรา ออกแบบมาได้อย่างแสนวิเศษ มันผองถ่ายของเหลือใช้หรือของที่ต้องใช้ได้อย่างลงตัว

พี่ ป.6 รุ่น 3 (2553) "แสงแห่งกาญจน์"
ดังผืนภพ สงบรับ สรรพสิ่ง
ดังน้ำนิ่ง สดับรับ สรรพเสียง"
ดั่งป่าใหญ่ โอบกอดหล้า คู่ฟ้าเคียง
รองเรือง มิราแรง "แสงแห่งกาญจน์"


พี่ ป.6 รุ่น 2 (2552) "เมล็ดพันธ์ของวันพรุ่ง"
พี่ ป.6 รุ่นแรก 2551 "ลมหายใจของกาลเวลา"
ตัวเลขทุกประเภทควรให้มันอยู่ใต้พรมเสมอ ไม่เช่นนั้นเป้าหมายที่แท้จริงจะุูกรบกวนให้เขวไป
เริ่มต้นของทางแยกสองสายนั้นห่างกันเพียงวา
แต่ปลายทางของมันจะห่างกันเป็นร้อยๆไมล์
กำแพงระยะประชิดมักปิดกันทัศนวิสัยเราให้ตีบตัน
ใคร่ครวญเพื่อการมองให้ไกลกว่าเ้ป้าหมายอันตื้นเขิน

พี่ ป.6 รุ่น 2 (2552) "เมล็ดพันธ์ของวันพรุ่ง"
พี่ ป.6 รุ่นแรก 2551 "ลมหายใจของกาลเวลา"


เดือนกุมภาพันธ์ 2554


47 ฝน 47 หนาว มิยาวนัก
ได้พิงพัก พานพบ พ้องเพื่อน
ให้ค่า สร้างคุณ หนุนโรงเรียน(นอกกะลา)
ย้ำเตือน ตอบแทน คุณแผ่นดิน



ฝนหายไปแล้ว ใจก็หายไปด้วย พื้นดินรอฝนมาตั้แต่ปลายตุลาคม
4เดือนของการรอคอย ยังไม่ถึงกับต้องตายจากกัน
ตอนนี้ตี3ของคืนแรม3ค่ำเดือน3ที่โรงเรียนนอกกะลาฝนตก เป็นฝนห่าแรกของปี ฝนทุกเม็ดคือความสุขของแผ่นดิน

ย่างเข้าฤดูร้อน อากาศอบอ้าว ตุ๊กแกเพื่อนร่วมห้องร้องแทบทุกชั่วโมง ดีใจที่ไม่ได้อยู่เพียงลำพัง

ความขยันเป็นสิ่งหนึ่งที่ไม่มีใครแย่งไปจากเราได้


ทุกความสำเร็จ เราได้รับการตอบแทนด้วยปีติ

ความสำเร็จ มาจากการเอาชนะปัญหา
ปัญหามาก โอกาสสำเร็จก็มาก


ถาม : "ทุกปัญหามีทางออกเสมอ....แต่บางครั้ง..ทางออกก็มักจะมีปัญหาเสมอเหมือนกัน" อาจารย์มีความเห็นอย่างไรครับ?
ตอบ : หยาบๆ มีสองประเภท หนึ่งคือปัญหาที่เราแก้ไม่ได้(มันแก้ไขด้วยมันเอง ด้วยเวลาของมันเอง เป็นไปตามสภาวะของมันเอง) สองคือปัญหาที่เราสามารถหากลยุทธสักทางเข้าไปแก้มันได้แน่อาจจะทันทีทันใดหรือใช้เวลาสักพัก




ย่างเข้าฤดูร้อน อากาศอบอ้าว ตุ๊กแกเพื่อนร่วมห้องร้องแทบทุกชั่วโมง ดีใจที่ไม่ได้อยู่เพียงลำพัง

ความขยันเป็นสิ่งหนึ่งที่ไม่มีใครแย่งไปจากเราได้

ทุกความสำเร็จ เราได้รับการตอบแทนด้วยปีติ

ความสำเร็จ มาจากการเอาชนะปัญหา
ปัญหามาก โอกาสสำเร็จก็มาก

ลอยล่อง ลอยค้าง กลางอากาศ
ฉูดฉาด สีแสง สำแดงเสียง
แต่มิอาจ หยัดอยู่ คู่ฟ้าเคียง
พึ่งเพียง ลมบนพัด กวัดมา

ผลิบาน แย้มหวาน มินานนัก
ร่างได้พัก พิงซ่าน วิญญาณกล้า
จึ่งร่วงลับ หายไปกับ กาลเวลา
กลีบล้า นอบซับ กลับสู่ดิน

ยายคนเดิมบอกว่าตอน75ยังมองเห็นดี ปีถัดมาเหมือนได้อยู่คนละโลก ยายบอกว่ารู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นึกกลัวบ้างเพราะไม่เคยเห็นใครกลับมาบอกสักที

ได้คุยกับยายอายุ77 หมอบอกยายว่าเป็นโรครูมาตอยด์ ยายบอกว่าชื่อโรคนั้นเพราะดีแตกลับปวดทรมานไม่หายสักที โรคยังทำให้ตามองมัว ชื่อเพราะใช่ว่าจะดีเสมอไป(ยายรำพึง)

กาเหว่าเจื้อแจ้วปลุกตอนใกล้รุ่ง ในความเงียบเสียงมักไปไกล ในความอื้ออึงเราจะไม่ได้ยินสิ่งใด

บ่ายวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2554 ดาวจะประดับฟ้าตอนกลางวัน
สิ้นเดือนยี่ลมหนาวอันเยียบเย็บกำลังอ่อนแรง
เดือนสามย่าง ผืนดินได้เฉลิมฉลองการมาถึงของฝนชะดอกมะม่วงและฤดูใบไม้ผลิ
ว่าวหลากสีหลายขนาดจะมาล่องลอยประชันโฉมกันที่ลานโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา (โรงเรียนนอกกะลา)
เชิญชวนทุกคนได้มาประชันฝีมือการทำว่าวให้ลูกหลานไ...ด้ตื่นตาและได้เรียนรู้
เพื่อให้ความทรงจำนี้ไม่มีวันลืม

การมุ่งหน้าสู่เป้าหมาย และ ปัญหาและอุปสรรคระหว่างทางนั้นเป็นเสมือนหนึ่งในแบบทดสอบชีวิต ความหนักหน่วงอาจทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น อดทนขึ้น เ้ข้าใจยิ่งขึ้น แต่ยังน้อยกว่าการได้ถูกท้าทายให้ทดสอบถึงปัญญา และ คุณธรรมในใจ



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น